Zolderlingen / Attic Attack / Zwermplek #2
(zolder Festivalhuis)
Met een ruimtevullende installatie op de zolder van het Festivalhuis wilden we een poëtische wereld creëren, inspelend op verborgen kwaliteiten van de zolderruimte en vanuit de materialiteit en vorm van de talloze objecten die we in de grensstreek hebben verzameld.
We zochten verbinding met Watou vanuit (1) de ruimte, (2) de materialen en de (3) de mensen, meer bepaald de kinderen van de lokale Kunstacademie.
We zochten verbinding met Watou vanuit (1) de ruimte, (2) de materialen en de (3) de mensen, meer bepaald de kinderen van de lokale Kunstacademie.
1. Verbinding vanuit de ruimte: Inspelen op subtiele gebruikssporen van de zolder
Van bij het eerste bezoek werden we getroffen door de intrigerende zolder van het Festivalhuis. Wij werken graag in historische gebouwen met veel gebruikssporen, verbrokkelde muren, nissen en schouwen, vlekken en slijtsporen,… De ruimte is een derde ‘actor’ in ons werk, die mee de richting, sfeer, compositie en omvang van elke installatie bepaalt.
Dit werk is opgebouwd rond de merkwaardigheden van het gebouw, van ruwe constructie tot het subtielste detail: intrigerende vlekken, opgevulde gaten, korstmos, resten van schriftuur, vreemde antenne-constructies in de nok, schoorsteenbuizen,… Met onze installatie vestigen we hier de aandacht op. Je vraagt je af hoe en waarom de gebruikssporen en bouwsels er gekomen zijn. Wat was reeds aanwezig in de ruimte en wat hebben de we toegevoegd? Die vraag nodigt uit om zelf heel aandachtig de ruimte te bestuderen, tot in het kleinste detail.
Dit werk is opgebouwd rond de merkwaardigheden van het gebouw, van ruwe constructie tot het subtielste detail: intrigerende vlekken, opgevulde gaten, korstmos, resten van schriftuur, vreemde antenne-constructies in de nok, schoorsteenbuizen,… Met onze installatie vestigen we hier de aandacht op. Je vraagt je af hoe en waarom de gebruikssporen en bouwsels er gekomen zijn. Wat was reeds aanwezig in de ruimte en wat hebben de we toegevoegd? Die vraag nodigt uit om zelf heel aandachtig de ruimte te bestuderen, tot in het kleinste detail.
2. Verbinding vanuit de materialen: Dorp-jutten en erfgoed-depots
Tijdens ons Patchwork-verblijf in de zomer van 2022 ontdekten we interessante lokale ‘reservoirs’ van objecten.
We schuimden het dorp af en vonden allerlei verweerde voorwerpen: in de tuin van het Festivalhuis, in de oude brouwerij, de boomkwekerij van ’t Graafschap, de straatkanten richting Franse grens, het verlaten ouderlijke huis van Guido Doolaeghe… De eigenaars waren blij dat we iets creatief konden doen met de vele nutteloze, maar voor hen soms toch nog niet helemaal waardeloze voorwerpen.
We gingen vooral op zoek naar achteloos weggeworpen of achtergelaten dingen die door verwering en verval bijzondere vormelijke eigenschappen hebben gekregen: verwrongen ijzers, uiteengerafelde weefsels of scherven met unieke patina’s. Zo vinden we poëzie in vorm en textuur.
Onze vondsten laten we dialogeren met ‘échte’ en bijzondere erfgoedobjecten uit ’t GROM, Museum van de Groentestreek. Of met de veelvormige metalen objecten uit de smidse van Made in Inox (het ‘Rattekot’ in Watou) en de collectie van een WO I-verzamelaar.
We integreerden ook organische objecten: vreemd gevormde vruchten vanop de velden, bloemvruchten uit de tuin van het Festivalhuis, zaadplanten van de oevers van de verder gelegen grensbeek,…
We schuimden het dorp af en vonden allerlei verweerde voorwerpen: in de tuin van het Festivalhuis, in de oude brouwerij, de boomkwekerij van ’t Graafschap, de straatkanten richting Franse grens, het verlaten ouderlijke huis van Guido Doolaeghe… De eigenaars waren blij dat we iets creatief konden doen met de vele nutteloze, maar voor hen soms toch nog niet helemaal waardeloze voorwerpen.
We gingen vooral op zoek naar achteloos weggeworpen of achtergelaten dingen die door verwering en verval bijzondere vormelijke eigenschappen hebben gekregen: verwrongen ijzers, uiteengerafelde weefsels of scherven met unieke patina’s. Zo vinden we poëzie in vorm en textuur.
Onze vondsten laten we dialogeren met ‘échte’ en bijzondere erfgoedobjecten uit ’t GROM, Museum van de Groentestreek. Of met de veelvormige metalen objecten uit de smidse van Made in Inox (het ‘Rattekot’ in Watou) en de collectie van een WO I-verzamelaar.
We integreerden ook organische objecten: vreemd gevormde vruchten vanop de velden, bloemvruchten uit de tuin van het Festivalhuis, zaadplanten van de oevers van de verder gelegen grensbeek,…
3. Verbinding vanuit de mensen: Spelen met objecten
Onze artistieke praktijk is geïnspireerd op de manier waarop jonge kinderen met objecten omgaan. Kinderen hebben heel verfijnde ‘scanners’ om op straat en in hun omgeving ongewone objecten te vinden. En ze hebben een enorme verbeeldingskracht om met eenvoudige middelen nieuwe werelden te construeren.
Om die inspiratie aan te scherpen, gingen we de dialoog aan met kinderen van de wijkafdeling van de Kunstacademie Poperinge. In de aanpalende kleine zolder creëerden we, doorheen een aantal workshops, een parallelle wereld gebouwd door en met kinderen.
De lage deuropening laat voelen dat je je klein moet maken om de kinderwereld te betreden. Maar vanuit het idee van evenwaardigheid, lieten we die wereld doorlopen tot de grote zolder. We stuurden aan op ontmoeting en/of clash met hun eigen bouwsels. Dit gebeurt in de contactzone tussen de grote en kleine zolder. De toeschouwer kan zelf bepalen wàt door wié gemaakt is en of dit er eigenlijk toe doet voor de beleving van de ruimte, de objecten en de installaties.
Vormelijke en materiële verbanden tussen objecten
Als toeschouwer kan je voorzichtig bewegen doorheen de installaties langs verspreide eilanden met fragiele constructies. Deze bouwsels bestaan uit diverse verzamelde objecten met bijzondere vormen. De installatie is erop gericht de toevallige uniciteit en schoonheid van de gevonden dingen zichtbaar te maken. Door de objecten in relatie tot elkaar te plaatsen, worden hun unieke vormelijke of materiële kenmerken uitvergroot en in beeld gebracht. Er ontstaan rijen, clusters, zwermen,…
Het zijn geen eenduidige, maar heel open verbanden tussen de dingen: soms vormelijk, soms verhalend of poëtisch. Dit nodigt je uit om er eigen verhalen mee te maken, zelf een logica te zoeken of zelf vrij te gaan ‘dichten’ met beelden.
Gedicht van Lisette Lombé
Lisette Lombé, Franstalig dichteres en slam poet, is actief in verschillende landen: Frankrijk, Irak, Congo, Senegal, Canada, Haïti, Marokko, Mauretanië… Ze werd door de organisatie gevraagd om een gedicht te schrijven in Watou. Ze liet zich inspireren door ons werk. Onze installatie reikte beelden aan voor een gedicht over een relatiebreuk.
Met grote dank aan...
Valentine De Meester van Kunstacademie Poperinge en alle kinderen van de wijkafdeling Watou die mee hielpen bouwen:
Lou, Nel, Noah, Ben, Ine, Jora, Suzan, Candice, Cassie, Imke, Eline, Camille, Arthur, Berenice.
Met dank aan Guido Doolaeghe, Jan Vancoillie, Pol Cauwelier en Marleen Baelde en ’t Graafschap voor het ter beschikking stellen van materiaal.
En Erfgoedepot Depotyze om hun collectie en depot van binnenuit te laten zien.
Met de steun van de Vlaamse overheid
Met grote dank aan...
Valentine De Meester van Kunstacademie Poperinge en alle kinderen van de wijkafdeling Watou die mee hielpen bouwen:
Lou, Nel, Noah, Ben, Ine, Jora, Suzan, Candice, Cassie, Imke, Eline, Camille, Arthur, Berenice.
Met dank aan Guido Doolaeghe, Jan Vancoillie, Pol Cauwelier en Marleen Baelde en ’t Graafschap voor het ter beschikking stellen van materiaal.
En Erfgoedepot Depotyze om hun collectie en depot van binnenuit te laten zien.
Met de steun van de Vlaamse overheid